10. Halo! Ziemia do głupków!

- Słuchaj, mam coś zajebistego na mp4. – powiedziała i wsadziła mi słuchawkę do uszu.

            Usłyszałam Best Song Ever. Bardzo fajnie nagrana ale kiedy tylko usłyszałam głos blondyna wyrwałam słuchawkę z ucha. Do oczu napłynęły mi łzy. Miranda popatrzyła na mnie po czym przytuliła się.

- No już. – pogłaskała mnie po włosach. – Słuchaj co ci powiem.

- No dajesz. – wytarłam łzy.

- Jest ruda, je strasznie dużo i mówi że ciągle ćwiczy żeby to pozrzucać chociaż ja twierdzę, że ma bulimię. Nie jest utalentowana, umie i wyłącznie gotować…

- A ON lubi jeść. – jęknęłam.

- Czekaj, je mięso, nie lubi małych dzieci, nabija się z Irlandczyków i nie podoba się jej gra na gitarze. – wyliczyła.

- Przecież Niall uwielbia grać na gitarze i małe dzieci. I jest Irlandczykiem. – powiedziałam.

- Ona o tym nie wie. Chłopcy wyszli jesteśmy same w domu. – popatrzyła ukradkiem na drzwi.

- Dziewczyny i ta ruda też tu jest prawda? – zapytałam.

            Do pokoju wpadła Eleonor, Tay, Pezz i  Dann. Wyglądały jakby przed czymś uciekały.

- Kryjcie się! – syknęła Pezz.

- Przecież nie wie o tym pokoju. Trzeba by było otworzyć klapę na strych a ja ją zamknęłam. – szturchnęła ją Danielle.

- Dobra, dobra. – Usiadły na ziemi. – Mów co się stało.

- Nic. – powiedziałam przyciskając kolana o brody. – Czemy tu przyszłyście.

- Ona jest gorsza ode mnie. – syknęła Eleonor. – Rozumiem jestem chamska ale ta jędza się masakrycznie rządzi i mówi takie rzeczy, że głowa boli, i trzeba wziąć pod uwagę, ze w ogóle nie pasuje do Nialla.

- Patrz co zrobiła. Eleonor ty to ty a ja to Cloe. – powiedziała Pezz i wstała.

            Eleonor oparła się o moje biurko i zaczęła wcinać owoce z rana. Pezz wydęła usta, zgięła rękę w łokci jakby miała torebkę. Podeszła do Eleonor kręcąc biodrami jak dziwka po czym żując gumę oparła się jedną ręką o blat biurka i wypięła biodro.

- Wiesz że owoce są tuczące? Jest w nich dużo cukrów. – zaskrzeczała.- Pójdzie ci w tyłek i jeszcze Louis cię rzuci.

            Eleonor odeszła od stolika a Pezz zaczęła się rozglądać na strony po czym jak świnia zaczęła wpieprzać owoce. Wybrzuszałam oczy.

- Boże. –westchnęłam.

- A teraz mów. – poprosiła Eleonor.

- Miranda…- popatrzyłam na nią.

            Mira opowiedziała dziewczynom co się stało. Poczułam jak znowu napływają mi łzy do oczu. Miranda mnie przytuliła a potem Eleonor.

- Od kiedy jesteś dla mnie miła? – zapytałam.

- Odkąd ta ruda małpa siedzi dole – powiedziała.

- No siostro, jest ciężka sprawa. – westchnęła Danielle.

- I to bardzo. – jęknęłam.

- Widać że jesteś zakochana po same uszy. – powiedziała Pezz.

- O ile nie wyżej. –zaśmiała się Mira.

- Raczej wyżej. – oznajmiłam

            Siedziałyśmy w moim po cichu do późna i potem spałyśmy wszystkie u mnie.

***

            Rano wstałam i zeszłam na dół i nigdzie nie było Cloe. Stwierdziłam, że bardzo dobrze. Zjadłam jedno jabłko i wróciłam do pokoju. Obudziłam dziewczyny. Wygoniłam je z pokoju. Wzięłam prysznic w mojej małej łazience i wróciłam do pokoju wycierając włosy. Założyłam bokserkę z rękami odbitymi na miejscy piersi i krótkie spodenki. Założyłam okulary. Otworzyłam laptopa i weszłam na tweetera. Popatrzyłam na wszystkie interakcje i powiadomienia. Była masa podziękowań od Trekstock i w ogóle że ładnie maluje jakby nie wiedzieli.

            Wpadłam na mały pomysł. Wstukałam stronę Londyńskiego lotniska i wyszukałam bilety do Paryża. Ostatnie sześć biletów. Ja, Miranda, Perrie, Eleonor, Danielle i Tay. Uśmiechnęłam się pod nosem. Zbiegłam na dół  poszukiwaniu dziewczyn. Znalazłam je w salonie razem z Harrym, Lou i Liamem.

- Możemy sobie zrobić wycieczkę? – zapytałam.

- Gdzie i kiedy tylko chcesz. – powiedział Louis z uśmiechem na twarzy.

- Jutro, do Paryża i tylko sześcioosobowy zestaw dziewczyn. – powiedziałam.

- Co?! No dobra, nie gdzie i tylko kiedy chcesz. – oznajmił.

- I jeszcze przewodnik? – mruknął Styles.

            Parsknęłam śmiechem.

- Przewodnik? Po Paryżu?

- No tak. – był zaskoczony moją reakcją.

- Wystarczy zapłacić za lot. – powiedziałam.

- To będziecie spać na ulicy?- zapytał Liam.

- Halo! Ziemia do głupków! – pomachałam im przed twarzą. – Mieszkam w Paryżu.

            Chłopcy zrobili face palma a dziewczyny się z nich śmiały.

- To akurat jest was szóstka, weźmiecie Cloe. – uśmiechnął się Niall wchodząc do salonu.

            Wstałam za kanapy.

- Ruda nie jedzie. – syknęłam do niego wychodząc z salonu.

            Pobiegłam do pokoju i zakupiłam bilety. Nie miałam ochoty schodzić na dół, gdzie znajduje się ON. Wysłałam do dziewczyn SMS.

            JUTRO Paryż, zacznijcie pakowanie :*

            Co ja nic o żadnym Paryżu nic nie wiem. ~ Mira

            No to wiedz, biegnijcie się pakować.

           

            Po chwili usłyszałam trzask drzwi. Dziewczyny musiały wybiec z domu. Wyciągnęłam ogromną walizkę i zaczęłam się do niej pakować. Potem zadzwoniłam do mamy.

***

            Wyszłyśmy z paryskiego lotnika poszłyśmy na postój taksówek. Pojechałyśmy dwoma bo nie zmieściłybyśmy się do jednego samochodu. Miranda do jednej a ja do drugiej. Podałam adres taksówkarzowi.

- Panienki pierwszy raz w Paryżu? – zapytał francuz.

            Powtórzyłam pytanie dziewczynom.

- Ja jestem stąd a one pierwszy raz. – uśmiechnęłam się.

- To miło, że ściągasz do nas turystów.

- Coś trzeba zrobić żeby rozsławić nasze miasto, a nasz drogie panie to światowe gwiazdy. – powiedziałam.

- Naprawdę?

- Perrie. – pokazałam na przyjaciółkę. – Jest piosenkarką, a Eleonor modelką.

- A rozmawia pan z artystką która uzbierała siedemdziesiąt pięć tysięcy za trzydzieści obrazy. Na swojej pierwszej aukcji w życiu. – rzuciła Eleonor.

- Ty umiesz francuski?! – byłam zdziwiona.

- Po części, ty nawijaj. – poprosiła.

            Rozmawiałam z francuzem całą drogę. Miałam naprawdę dobry humor i cieszyłam się z pobytu w moim mieście. W planach miałam zabrać dziewczyny na mega zakupy, do restauracji na wieży Eiffela oraz do znajomej projektantki mody. Facet był bardzo zadowolony z faktu, że nas wiezie. Oczywiście bez przerwy zastanawiałam się co tam u Mirandy Dann i Taylor.

            Wysunęłam nogi z samochodu i wyskoczyłam z samochodu. Podeszłam do taksówki która stanęła za nami. Zapukałam w okienko. Szyba się opuściła i zobaczyłam Mirandę szeroko uśmiechnięta

- Czy my się znamy?

- Nie ale prowadzę ankietę i chciałam się zapytać czy woli pani pizzę od lodów? – kontynuowałam żarty.

- Tak. Wolałabym lody a najlepiej od Da Gucciego.

- No to idziemy?

- Już zanieśmy do domu walizki.

            Wszystkie wysiadłyśmy z samochodu i zapukałyśmy do drzwi mojego domu. Otworzyła mi moja mam i była nieco zszokowana moim widokiem. Uściskała mnie.

- Dziewczynki co wy tutaj robicie?

 - Przyjechałyśmy, musiałyśmy odpocząć od chłopców, a zwłaszcza ja. – westchnęłam. – Idziemy na lody o Da Gucciego, a potem wrócimy. Dwie dziewczyny zostaną ze mną w domu a Mirka weźmie pozostałe.

- Dobra musisz im pokazać cały Paryż. – mama wygoniła mnie z domu.

            Weszłyśmy z kamienicy i poszłyśmy do mojej ulubionej lodziarni. Popatrzyłam na dziewczyny i podałam im kartę deserów. Patrzyły na menu ale chyba nie rozumiały co tam pisze.

- Nic nie rozumiecie, prawda?

- No nie bardzo. – zaśmiała się Pezz.

- Więc tak. -Chwyciłam kartę i pokazałam zdjęcie deseru. – Malinowy świat, lody malinowe z bitą śmietaną, malinami, polewą malinową. Aż do przesłodzenia, nie polecam, przez tydzień rzygałam malinami. Czekoladowe cudo jest dobre. Straciatella, tiramisu, czekolada i wanilia, bita śmietana, okruchy czekolady i rurka z czekoladą…

- To ja biorę! – krzyknęły wszystkie a ja się na nie popatrzyłam.

- Okey to ja też. – zaśmiałam się.

            Weszłam do cukierni i podeszłam do kasy. Uśmiechnęłam się do właściciela. Złożyłam zamówienie i wróciłam do koleżanek. Dziewczyny były pochłonięte rozmową. A ja zaczęłam jeździć palcem na około szklanki.

- Maya, dalej myślisz o Niallu? – zapytała Danielle.

- Ech… nie mogę inaczej. – jęknęłam.

- Nie przejmuj się nim. – Eleonor poklepała mnie po plecach.

- Ale ja nie myślę o nim tylko o niej. Jest okropna, i ohydna a mimo wszystko on z nią jest. – mruknęłam. – Co ze mną nie tak? Chyba nie jestem brzydsza od niej…

- Jezu! Maya nawet tak ci nie wolno myśleć! Przecież  jesteś ładniejsza i mądrzejsza od niej. – Miranda poderwała się na równe nogi. – Ona nie ma szans na związek z Niallem, nie zna go tak dobrze jak ty. Nie spędziła z nim czasu ile ty, więc mi nie bredź o ich związku bo tego się tak nawet nie da nazwać.

- Miranda ma rację ten rudzielec nie zna Nialla. Ona nienawidzi Irlandczyków i gitar, jak tylko Niall się dowie babka pójdzie w cholerę. – oznajmiła Taylor.

- Dobra, muszę coś porobić żeby o tym zapomnieć, może potem wieża Eiffela? – zapytałam.

- Dobra. – uśmiechnęły się.

            Po zjedzeniu lodów wróciłyśmy do domu. W garażu stały cztery skutery, nie wiem dlaczego aż tyle, ale wystarczyły by nam trzy. Ja z Mirandą i Taylor prowadziłyśmy a reszta dziewczyn robiła zdjęcia czemu tylko się dało.  Uśmiechałam się od ucha do ucha.

            Robiłyśmy też zdjęcia  z rąsi i sweet focie. Pod wieżą zrobiłyśmy sobie sesję i od razu wstawiłyśmy fotki na TT. Wyciągnęłam je jeszcze na zakupy. Były takie uradowane z nowych ciuchów że nie sposób było się nie śmiać. Każda z dziewczyn miała przynajmniej po dziesięć toreb. Musiałyśmy uważać jadąc na skuterach bo torby były masakrycznie durze.

            Po całym dniu na mieście przyjechałam do domu. Pokazałam dziewczynom gdzie będą spały i zeszłam do kuchni. Zrobiłam kolację i zabrałam kilka filmów. Wróciłam do Dann i Eleonor.

            Włączyłam jakieś romansidło i usiadłam z dziewczynami na moje łóżko. Wszystkie zajadałyśmy popcorn. W pewnym momencie film wyglądał jak moje życie. Po prostu główna bohaterka miała tak samo popieprzone z chłopakiem. W oczach zaczęły mi się kręcić łzy. No i po raz kolejny wybuchłam płaczem psując sobie cały wyjazd z Londynu.  Eleonor sięgnęła po pilota i wyłączyła film a Dan już mnie przytulała. Elka podała mi chusteczki i od razu wydmuchałam nos.

- Maya musisz się wziąć w garść, przecież będziesz z nim mieszkać jeszcze nie całe trzy tygodnie, pokaż że gówno cię to obchodzi i i będziesz go miała dla siebie. – powiedziała Eleonor.

            Popatrzyła na nią spode łba. To nie było głupie, ale skąd ona to…

- Skąd masz ten pomysł?

- Błagam cię! Wiesz ile ja się starałam żeby być z Louisem, można powiedzieć że wywinęłam skórę na lewą stronę żeby z nim być. Kurde to ile lasek się za nim uganiało to był koszmar. A teraz nikogo wokół niego nie ma. Robi normalnie zdjęcia z fankami ale wiem że mnie kocha. – powiedziała.

-Serio się o niego starałaś? Po tym co usłyszałam w kiblu to mi się nie chce wierzyć. – mruknęłam.

- To ty… przepraszam ale była w tedy na ciebie wściekła, Louis nawiał o tobie i twoim przyjeździe dobre dwa tygodnie przed faktem dokonanym a potem o tym że świetnie malujesz i rysujesz, i że się zmieniłaś, i o tym że jesteś wegetarianinem. –wyjaśniła.

- Też bym się na siebie wkurzyła. – powiedziałam.

- Dobra to co jak głowa do góry?

- Postaram się.

- Bilety powrotne są na kiedy?- zapytała Dannielle.

- Za dwa dni wracamy. – wypaliłam.

- No to mamy tylko czterdzieści osiem godzin na zrobienie zajebistych fotek. – powiedziała Eleonor. – Nauczę cię chodzić w obcasach i będziesz miała takie stylizacje że mama cię nie pozna.

- Mam się bać? A tak w ogóle obcasy? Nienawidzę ich, Tay próbowała mi jakieś kupić to wykręciłam kostkę i Nia…i ktoś musiał mnie nosić na rękach. – jęknęłam.

- Będzie milion fotek tylko ciebie. Zobaczysz będzie fajnie. – zaśmiała się Elka.

- Dobra można spróbować. Tylko ja nie mam żadnych takich fajnych ciuchów.

- Z tego co wiem spokojnie założysz ubrania Taylor czyli moje też. – powiedziała Danielle.

- Robi się co raz ciekawiej. – powiedziała Eleonor.

***

            Siedziałam w samolocie i oglądałam moje zdjęcia. Było ich naprawdę dużo. Każde było inne i superowe. Może i przez dwa dni byłam lalką barbie w rękach pięciu dziewczyn ale było fantastycznie. Najwięcej zdjęć miałam mimo wszystko razem z Mirandą.